Hoe werkt creativiteit? Welke invloed speelt verveling hierbij? Volgens René Glaser kun je de werking van ideeën en krachten ook omschrijven als ‘de gedachten mechanica’.
In het museum wordt het werk en gedachtegoed van kunstenaar René Glaser gepresenteerd.
Na ruim vijftig jaar is Glaser de schepper van een oeuvre met een monumentaal karakter. Niettegenstaande de onderlinge verschillen, zijn de tentoongestelde werken variaties op een zelfde thema. Centraal in de wereld van Glaser staat de Inspiratie. Stelselmatig heeft hij de werking van dit mysterie aan onderzoek onderworpen.
Het motief en de muze van de schilder en graficus Glaser is aldus de inspiratie zelf.
In Glasers wereld komt kunst voort uit de verveling. Al vroeg, in 1970, bracht hij deze opvatting onder woorden in een tweetal manifesten: de “School der Verveling” en de “Wereld van losse gedachten”. Overwachts speelt hierin de praktijk van het staren een opmerkelijke rol. Het blijkt een methode om de blik van buiten naar binnen te richten tot het moment suprème waarop, in Glasers termen, de verbeelding wordt aangetokkeld.
De jaren negentig stonden in het teken van deze werkwijze in combinatie met een “Natureingang”. De Pietersberg en de Lichtenberg aan de rand van Maastricht, de oude hoeve Slavante en de rivier de Maas werden zijn geliefde “staringsvelden”. De natuur gaat bij uitstek functioneren als katalysator voor de inspiratie. Het resultaat was een groot aantal landschappen. Geen realistische, maar fantasmagorische voorstellingen, uit het onbewuste opborrelende beelden en dromerige herinneringen. Zij tonen niet alleen Glasers verlangen naar vervreemding, maar ook zijn voorliefde voor de monotype, een razendsnelle druktechniek, waarmee hij de eerste, prille flitsen van zijn verbeelding onmiddellijk kan registreren.
In de benedenzaal van het museum hangt de monotype “Acqua Paessagio” (1990), waarop een schilderachtig scheepje (de idee) een welgevormd oerbos (de hersenen) binnen vaart.
De trap naar boven voert langs zowel de “Aanslag” (1986 ) als het “Wafelraam van Antwerpen” (1983), pendanten die bedoeld zijn om de ondergang en de opstanding van de fantasie te symboliseren.
In hogere sferen overziet de denker zijn theorieën, verklaringen, ontdekkingen en uitvindingen, constructies, analyses, angsten en zijn wisselwerking met de buitenwereld. Het totale complex van zijn overpeinzingen wordt door Glaser de “Gedachtenmechanica” genoemd.
Welkom in de Wereld van Glaser. http://kapelvanverbeelding.nl
drukkunstmuseum 